به طور کلی تمامي مهره داران دارای ستون فقرات، نوعی ماهيچه و استخوان مي باشند.


منشا مهره داران: برای اولين بار با مطالعاتي که بر روی رسوبات کامبرين ميانی در کانادا صورت گرفت آثار فسيلی يافت شد که از نظر ظاهری شباهت به ماهی يا مار ماهي ها داشت. در اين نمونه فسيلی اثری تيره رنگ مشاهده شد که آن را معادل طناب عصبی در نظر گرفتند و نوعی ماهيچه که خاص مهره داران است تحت عنوان ماهيچه ماتيومز در اين نمونه يافت شد اما استخوانی در اين نمونه يافت نشد. اين نمونه 50 ميلي متر طول داشت و آن را Pikaia ناميدند.

رسم ستون چینه شناسی و فسیل شناسی

توسط فوق لیسانس زمین شناسی.برای دریافت شرایط کاری و قیمت به آدرس ایمیل های زیر ایمیل بزنید.و یا از ساعت 17 به بعد با شماره 09358547794 تماس حاصل فرمایید
m.fakhr81@yahoo.com
mory1360@gmail.com

روش يافتن فسيل مهره داران و نگه داری و مطالعه آنها:


در ابتدا بر اساس نوع فسيلي که مي خواهيم مطالعه کنيم منطقه و رسوبات مورد نظر را مشخص مي کنيم. مثلا اگر فردی بخواهد دايناسور ها را مطالعه کند بايد از نظر سنی در رسوبات ژوراسيک و به طور کلی مزوزوئيک مطالعات خود را انجام دهد. سپس بايد منطقه مورد مطالعه را با دقت مورد مطالعه قرار داد و از هر اثری (مانند خرده های استخوان فسيل شده که نسبت به استخوان های امروزی بدليل رسوب املاح در منافذ آنها سنگين تر هستند) برای يافتن فسيل ها استفاده کرد. سپس بعد از يافتن نمونه اصلی به منظور خارج کردن نمونه از بين رسوبات بايد زير آن را تا جايي که مي توان خالی کرد و سطح آنها را با کنف پوشاند سپس کنف را توسط يک پوشش گچی اندود ميکنند در مطالعه فسيل مهره داران به خصوص دايناسور ها معمولا در تمام مدتی که مشغول بيرون آوردن فسيل هستند، فيلم برداری ميکنند تا نظم و ترتيب قرار گيري قطعات فسيل مشخص شود. مرحله بعدی حفظ نمونه ميباشد ممکن است در آزمايشگاه نمونه آسيب ببيند برای جلوگيري از آسيب ديدن نمونه روی آن را با چسب ميپوشانند و قالب نمونه را تهيه ميکنند و نمونه اصلي را در مکاني ديگر حفظ ميکنند. ممکن است که نمونه کامل از يک دايناسور وجود نداشته باشد در اين موارد بخش های خالی را طرح ريزي کرده و خودشان ميسازند